Gate of Doom (Arcade)

[Apollyon]

Τίτλος: Gate of Doom
Εταιρία: Data East
Έτος: 1990

Περιγραφή: Ισομετρικό hack 'n' slash τοποθετημένο στον Μεσαίωνα, με μια δόση μυθολογίας.

Ιστορία: Στο βασίλειο της Ετρούλια υπάρχει ένας θρύλος, ο οποίος αναφέρει πως όταν το κακό διαφθείρει τους κατοίκους της, οι δαίμονες και τα λοιπά τέρατα του Κάτω Κόσμου θα βρούν ευκαιρία, θα περάσουν την διαβόητη Gate of Doom και θα τους κάτσουν στο σβέρκο. Όλα μαύρα και άραχνα; Όχι βέβαια! Ο θρύλος προβλέπει και την έλευση τεσσάρων ηρώων που θα τους ξελασπώσουν. Πώς; Ανακτώντας δύο κειμήλια, τα οποία είναι απαραίτητα για να σφραγιστεί η πύλη μιά για πάντα.

Ήχος: Το παιχνίδι χρησιμοποιεί ενισχυμένο mono για την αναπαραγωγή ήχου, πράγμα που καθιστά τους, κατά τα άλλα αρμόζοντες, ήχους πνιχτούς.

Μουσική: Πολύ καλή, καθώς καταφέρνει να μας βάλει στην μεσαιωνική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού και συμβαδίζει με την δράση. Στο παιχνίδι υπάρχουν συνολικά 8 κομμάτια: 2 στην εισαγωγή, 1 στην τελευταία πίστα και 1 στους τίτλους τέλους, με τα υπόλοιπα να επαναλαμβάνονται καθ' όλη την διάρκεια του παιχνιδιού.

Γραφικά: Ποικίλα και λεπτομερή, ειδικά τα αφεντικά. Ενώ οι χώροι και οι αρχηγοί έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά, στους εχθρούς παρατηρούμε μια ανακύκλωση, η οποία χαρακτηρίζεται από χρωματικές διαφοροποιήσεις.

Gameplay: Μπορούμε να διαλέξουμε έναν από τους 4 διαθέσιμους χαρακτήρες: τον ιππότη, ο οποίος έχει καλή επίθεση (τι σόι ιππότης θα ήταν άλλωστε), την μάγισσα, της οποίας η μαγική επίθεση είναι δυνατότερη των υπολοίπων (σοβαρά;), τον βάρδο που έχει ανοσία στο δηλητήριο (σίγουρα χάρη στις μπόμπες που πίνει στις κακόφημες ταβέρνες όπου τραγουδάει) και τον νίντζα, που είναι σκέτος αίλουρος.

Στις πίστες δεν χρειάζεται να σκοτώσουμε όλα τα τέρατα που συναντάμε για να προχωρήσουμε, άλλα περιστασιακά θα πρέπει να απενεργοποιήσουμε έναν διακόπτη για να ξεμαρμαρώσουμε την πύλη. Πλην της πρώτης πίστας, σε κάθε άλλη αντιμετωπίζουμε και έναν ημιαρχηγό, πέρα από τον παραδοσιακό αρχηγό. Ενώ στους ημιαρχηγούς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μαγεία, στους αρχηγούς αυτή απενεργοποιείται. Η μαγεία φορτίζεται με το αίμα των εχθρών που εξοντώνουμε, και μόλις φτάσει στο μέγιστο, μπορούμε να κάνουμε ένα ξόρκι, από τα οποία υπάρχει πληθώρα. Κάποια μας μεταμορφώνουν σε φαινόμενα και στοιχεία της φύσης, όπως φωτιά, νερό, καταιγίδα και σεισμό, ενώ κάποια άλλα μας δίνουν διάφορες μορφές, όπως σιδερένια σφαίρα ή την μυθική Μέδουσα.

Πέρα από τέρατα, στις πίστες βρίσκουμε και σεντούκια, τα οποία πρέπει να ανοίξουμε δια της βίας για να μας αποκαλύψουν τα καλούδια που κρύβουν. Τα αντικείμενα που αποκτούμε μας βοηθούν με πολλών ειδών τρόπους: μας προστατεύουν από κινδύνους του περιβάλλοντος, αυξάνουν κάποια χαρακτηριστικά μας ή εξοντώνουν τους εχθρούς. Εάν δεν έχουν κάποια χρήση, μας ανταμοίβουν με πόντους.

Λοιπά στοιχεία: Το παιχνίδι είναι επίσης γνωστό με τον τίτλο Dark Seal.

[metalcandyman]

Πραγματικη παιχνιδαρα που ηθελα καποια στιγμη να γραψω και γω ενα review αλλα το ξεχασα

Ο βαρδος ειναι ο αγαπημενος μου χαρακτηρας γιατι με βολευει πολυ η ακτινα που πεταει απο την τριαινα οταν εχω το γαντι.Το μονο κακο για μενα ειναι πως το παιχνιδι γενικοτερα ειναι πολυ ευκολο και ειδικα ο γελοιος τελικος αρχηγος ο ιπποτης και ειδικα αν παει καποιος με της μποτες και το γαντι ειναι παιχνιδακι και μια μικρη δυσκολια υπαρχει οταν χαθουν αυτα αλλα οταν ερθει εκεινη η ωρα αν τον χτυπαμε σωστα θα του εχει απομηνει λιγη ενεργεια οποτε δεν θα αντιμετωπισουμε προβλημα στο να τον νικησουμε.

Μπραβο για το review αυτου του εξαιρετικου παιχνιδιου φιλαρακι.

[dukepapas]

Η αληθεια ειναι οτι τέτοιου ειδους παιχνιδια δεν μου αρεσαν και τοσο αλλα απο μουσικουλα ομως ειναι πολυ καλη