Oh Mummy

[ambu_dare]

Διατηρώντας την βασική δομή που καθιέρωσε ο Badge, παρουσιάζω και το δικό μου game, το οποίο δεν μπορώ να είμαι σίγουρος αν είναι άγνωστο σε όσους ασχολήθηκαν έστω και λίγο με τον Amstrad CPC464 όμως στους νεότερους σίγουρα δεν λέει και πολλά.

Game : Oh Mummy
Type : Action
Platform : Amstrad CPC 464
Company : Amsoft/Gem Software
Year : 1984

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ : O πρόδρομος της Lara Croft σε τελείως πρωτόγονο δισδιάστατο βέβαια ύφος, όμως εξαιρετικά εθιστικό για όλους εμάς που ασχοληθήκαμε με τον Amstrad. Έχοντας δείγματα και από το pacman, οι/η πίστες/α είναι απλές και ουσιαστικά επαναλαμβανόμενες. Είσαι ένας εξερευνητής (η αλήθεια είναι ότι μοιάζεις και πολύ στον Mario) και προσπαθείς να βρεις τους θησαυρούς των φαραώ στους τάφους τους. Πρόσεχε όμως η κατάρα των φαραώ σε κυνηγάει. Όλος ο σκοπός του παιχνιδιού είναι μέσα σε μία τετράγωνη πίστα που καταλαμβάνει όλη την οθόνη και περιέχει είκοσι (5Χ4) μικρότερα τετράγωνα, να κινηθείς γύρω από το καθένα τετράγωνο - αφήνοντας πίσω σου πατημασιές και αφού περικυκλώσεις το καθένα αποκαλύπτεται ο θησαυρός - πάπυρους (που στέλνουν μία μούμια στο πυρ το εξώτερο) - σαρκοφάγους - κλειδιά (που σου δίνουν το δικαίωμα να προχωρήσεις σε επόμενη πίστα) ή νέες μούμιες που μαζί με τις ήδη υπάρχουσες στην πίστα, όλες μαζί έχουν βαλθεί να επαληθεύσουν την κατάρα της μούμιας. Κάθε τάφος έχει πέντε μικρότερα δωμάτια που εσύ καλείσαι να εξερευνήσεις. Και βέβαια σε κάθε τάφο οι μούμιες γίνονται όλο και πιο κακές (η κακία θα σας φάει).

ΓΡΑΦΙΚΑ : Σίγουρα σήμερα θα φαίνονται πρωτόγονα, όμως η απλότητα των 2D γραφικών και η καθαρότητα των γραμμών και των χρωμάτων απλά αναδικνείουν το εθιστικότατο gameplay, άλλωστε όλα τα παιχνίδια που έχουν μείνει στην ιστορία χαρακτηρίζονται από την απλότητα τους στα γραφικά. Παρόλα αυτά είναι καλοσχεδιασμένα και ευκρινή ο κάθε χαρακτήρας ξεχωρίζει σχεδιαστικά. Το animation ακουλουθεί και αυτό την λογική των γραφικών, απλό αλλά όμορφο. (Για τα χρώματα δεν έχω να πω πολλά καθώς εμείς λόγω των τότε εποχών παίζαμε σε Α/Μ (ή μάλλον πράσινο) monitors αλλά από τα screen shots φαίνονται η ζωντάνια και η σωστή επιλογή των χρωμάτων που απλά προσφέρει περισσότερα παρά αφαιρεί στην γενική εικόνα του όλου παιχνιδιού.

ΗΧΟΣ : Εντάξει μην έχετε τρελές απαιτήσεις από τα παιχνίδια της εποχής και κυρίως από τα συστήματα που υπήρχαν. Ο ήχος είναι απλός και τα συνηθισμένα ηχητικά εφέ όταν αποκαλύπτεις κάποιο "δώρο" ή χάνεις μία ζωή. Παράλληλα υπάρχει και ένα μουσικό μοτίβο που όμως είναι συνεχές και επαναλαμβανόμενο το ίδιο σε όλες τις πίστες. Το καλό είναι ότι αφού το βαρεθείς υπάρχει η επιλογή να αφαιρέσεις τον ήχο της μουσικής αλλά ακόμα και αυτό των "ειδικών" εφε.

GAMEPLAY : Το gameplay όπως προανέφερα είναι εξαιρετικό - απλό στην χρήση και βέβαια άκρως εθιστικό. Άλλωστε αυτό ήταν και το μεγάλο όπλο σχεδόν όλων των παιχνιδιών της εποχής (αφού δεν μπορούσαν να βασιστούν τόσο ούτε στα γραφικά - αλλά ούτε στα του ήχου συνολικά). Εν τέλη το gameplay ήταν που ξεχώριζε τα παιχνίδια τότε στα επιτυχημένα και τα μέτρια - αποτυχίες. Η αλήθεια είναι ότι η επανάληψη των επιπέδων οδηγεί σε αίσθηση μονοτονίας (αφού τελικά δεν παρουσιάζουν κάτι νέο και ξεχωριστό) αλλά και η συνεχώς αυξανόμενη δυσκολία, μπορεί στο τέλος την αναζήτηση κάποιου άλλου παιχνιδιού - αλλά πιστέψτε με θα ασχοληθείτε αρκετά με αυτό πριν το κάνετε.

ΣΥΝΟΛΟ : Αν και δεν φημίζομαι για την ποιότητα της μνήμης μου, θυμάμαι ότι ρίχναμε απίστευτο γέλιο με το κυνηγητό που έπεφτε μεα τις μούμιες. Δεν θυμάμαι να το τερματίζαμε αφού ουσιαστικά ήταν δύσκολο να τελειώσεις τους (15?) τάφους. Όμως είναι ένα παιχνίδι που το προτείνω ανεπιφύλακτα για κάποιες ώρες ξενασιάς και χαβαλέ.

ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: To παιχνίδι κυκλοφόρησε και σε πλατφόρμα ZX Spectrum

[GeoAnas]

Θυμάμαι Χριστούγεννα '85 με '86 το άγριο κόλημα με το Blackwyche (Ultimate Play the game) φυσικά σε CBM 64.
Επίσης το Suicide Express (Gremlin Graphics) , Cauldron I (Palace Software) με καταπληκτικά γραφικά αλλά πολύ δύσκολο gameplay, Rock and Wrestle (Melbourne House) και το κορυφαίο Exploding Fist II. Το τελευταίο το άφηνα μόνο όταν έτσουζαν τα μάτια μου από το PAL monitor του CBM 64.........

[Maddog]

Παππού, δεν θυμάσαι καλά!
Bloodwyche λεγόταν το παιχνίδι!

[Nemo]

Παππού, δεν θυμάσαι καλά!
Bloodwyche λεγόταν το παιχνίδι!

Το Bloodwyche βγηκε 89-90 Btw φοβερο 3d Rpg για τα δεδομενα του c64
και μαλιστα υπηρχε δυνατοτητα για να παιζει και δευτερος
etc....

http://www.gamebase64.com/game.php?id=878&d=45&h=0

Θυμάμαι Χριστούγεννα '85 με '86 το άγριο κόλημα με το Blackwyche (Ultimate Play the game) φυσικά σε CBM 64.
..............................................................................................
Το τελευταίο το άφηνα μόνο όταν έτσουζαν τα μάτια μου από το PAL monitor του CBM 64.

ο GeoAnas που σημιωτεων ο ιδιος με καθε ευκαιρια ολο παραπονιεται για γεραματα , θυμαται αριστα στην προκειμενη περιπτωση .

http://www.gamebase64.com/game.php?id=812&d=45&h=0

Δεν αποκλειεται , λογω διακριτικοτητας, να το επισημανε στον Maddog με pm και οχι δημοσια.

ΒτW το Blackwyche της Ultimate αν και πρεπει να υπηρχε στην συλλογη μου δεν το πολυεπαιξα , σε αντιθεση με το Dragon Skulle
http://www.gamebase64.com/game.php?id=2314&d=45&h=0
που το <<ταλαιπωρησα>>> οσο μπορουσα ,χωρις να το τερματισω τελικα.


Εξαλλου MadDoc ,αν κανω λαθος διορθωσε με ,η <<απωλεια>>μνημης λογω γηρατος αλλωστε ,αφορα τις νεωτερες καταγραφες και την ανακληση τους ,κατι σαν την πρεσβυωπια (μακρια βλεπουν καλα ,κοντα δεν ...) και οχι τις παλαιοτερες .

Οσον αφορα το παιξιμο στον C64 μεχρι τελικης πτωσης , εγω προσωπικα
οταν ετσουζαν τα ματια μου μετα απο τα 8ωρα+ μπροστα στην τηλεοραση
(δεν ειχαμε ολοι μονιτορ ) π.χ. στο Death Knights of Krynn ,κατεφευγα στην λυση του να φορεσω γιαλια ηλιου ,για να συνεχισω καμια ωρα ακομα .............

Παλι βγηκαμε λιγο , ή μου φαινεται ?

[Maddog]

LOL, σωστός...

Εγώ Spectrum είχα ρε, δεν ασχολούμουν με σκουπίδια!